Je kent het wel: boos en gefrustreerd omdat het niet loopt zoals jij het graag zou zien. Je baalt omdat je je ‘ernstig’ had voorgenomen om nu eindelijk eens aan je eigen prioriteit te werken en dan komt er een kleine crisis tussendoor. Of je teleurgesteld in jezelf omdat je iets hebt gedaan wat niet uitpakte zoals jij of anderen dat voor ogen hadden. Of je bent gefrustreerd omdat je de hele week druk bent geweest voor anderen en nu krijg jij op je kop omdat je eigen werk niet af is. Snappen ze dan niet hoe hard jij je werkt?
Veel van mijn klanten vragen mij hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze de rust bewaren en niet zo gefrustreerd raken in dit soort situaties. Want als ze niet zo’n last zouden hebben van die emoties, dan zou hun (werk)leven er immers al een heel stuk aangenamer uitzien. Hoe heerlijk is het als boosheid, frustratie en zorgen niet met je op de loop gaan en je altijd relaxed en ontspannen op situaties weet te reageren…
Emoties zitten ons vaak in de weg en daarom doen we enorm ons best om te doen of ze er niet zijn. ‘Kom op, schouders eronder’, ‘stel je niet aan’, ‘het gaat wel weer over’ of ‘zo erg is het nu ook weer niet’. Zijn dit bekende gedachtes voor je? Het lijkt of het vanzelf over gaat als je er maar zo min mogelijk aandacht aan besteed. Je veegt ze onder het tapijt, want ze zijn immers alleen maar lastig en leiden af van de dingen waar je je mee bezig wilt houden.
Maar emoties willen graag gehoord worden. Dus de consequentie van het ‘doen of ze niet bestaan’ is dat ze alleen maar harder gaan roepen om aandacht. Dan komen ze ineens omhoog in een hele andere situatie, waardoor je bijvoorbeeld boos wordt op je kinderen. Het kan ook zijn dat je je gevoelens wegstopt totdat ‘het potje’ vol zit en dan ontplof je, uitgerekend natuurlijk op een moment dat dat heel onhandig uitkomt. Of erger, je krijgt bijvoorbeeld slaapproblemen.
Je emoties hebben een functie! Ze vertellen je wat voor jou belangrijk is en waar je aandacht aan hebt te geven. Je boosheid heeft een reden en je frustratie geeft aan dat er dingen gebeuren die jou niet zinnen. Als je bereid bent om te kijken wat er werkelijk aan de hand is, kun je een keuze maken hoe je hiermee om wilt gaan.
Als je je emoties hun verhaal laat vertellen, merk je dat ze tot rust komen. En jijzelf dus ook. Je boosheid smelt als sneeuw voor de zon. Dan kun je blij zijn met je boosheid, omdat die je heeft geholpen om een probleem op te lossen en te staan voor de dingen die voor jou belangrijk zijn. En daarvan krijg je de rust die je graag wenst voor jezelf.
3 stappen om met je emoties om te gaan
- Merk op dat je een negatieve emotie ervaart en benoem deze emotie. Boos, gefrustreerd, verdrietig, angstig, teleurgesteld, twijfel, bezorgd en onzeker zijn voorbeelden van negatieve emoties die je zoal kunt tegenkomen bij jezelf.
- Vraag jezelf af: wat precies hiervan maakt me zo boos, teleurgesteld, …..? Blijf jezelf deze vraag stellen bij elk antwoord dat je geeft. Schrijf het op! Uiteindelijk kom je uit bij waar het om gaat. Een voorbeeld van zo’n kern is: ik wil niet van het één in het ander vliegen, ik wil met aandacht kunnen doen waar ik mee bezig ben.
- Bepaal welke actie je eraan wilt verbinden en voer die uit. Hoewel het best spannend kan zijn om hier echt iets mee te doen, daag ik je graag uit om dit toch te doen. Hier zit de winst van goed omgaan met je emoties. Vaak kun je zelf al een hoop dingen verbeteren, soms is het nodig om hier anderen in te betrekken.
Kortom: innerlijke rust krijg je niet door je emoties ‘de baas’ te blijven, maar door goed te luisteren wat ze je te vertellen hebben. De weldadigheid en ontspanning die je hiermee kunt ervaren, daar kan geen dagje sauna of ontspanningsmassage tegenop!
Wil je reageren? Heel graag! Doe je dat hieronder, dan krijg je altijd een antwoord van mij.
Wil je meer tips en inspiratie om uit de Waan van de Dag te breken? Vraag via het inschrijfformulier hieronder geheel gratis en vrijblijvend aan: het gratis management eBook ‘Breek uit de Waan van de Dag’.
Hoi Callista,
Ik werk in een zeer grote organisatie, waarin mijn afdeling de eerste opdracht moet geven aan een interne opdrachtnemer (projectorganisatie), waar ik later soms als adviseur aan gekoppeld word.
Wij moeten deze opdracht vaak uitzetten, zonder dat alle raakvlakken goed in kaart zijn gebracht. Deze nemen we vaak in de vorm van onvoorzien op in onze raming, maar deze kosten worden meestal vrijwel direct van hogerhand geschrapt (andere afdeling).
Het probleem is dat door deze onvolledige opdracht met dito budget, een projectteam zich vaak alleen maar houdt aan de opdracht en geen moeite doet om het probleem tussen de opdracht en de werkelijke situatie (opdracht+) te bespreken en opnieuw met de opdrachtgever in gesprek te gaan. Dit proces, om mensen te laten nadenken over de opdracht en de feiten (mogelijke risico’s) kost mij enorm veel energie omdat ik als belangenbehartiger van de opdrachtgever ben toegevoegd aan het projectteam.
Ik probeer altijd in het belang van de organisatie te denken en communiceer in de zin van: het staat niet in de opdracht, maar het is misschien verstandig om met de opdrachtgever te overleggen of hij niet zijn opdracht wil bijstellen (met dito budget, planning etc.) zodat de opdrachtgever minder risico’s loopt en het project meer kans van slagen heeft. Bij een recent project hebben mijn inspanningen wel mede het gevolg gehad dat het project een pluim heeft gekregen van onze directeur en de omgeving.
Dit proces heb ik nu al meerdere keren meegemaakt en ik zie de verkeerde houding ook bij andere projectteams.
Ik heb dan 2 vragen:
1. Hoe voorkom ik dat ik me hier weer elke keer druk over maak?
2. Waarom wordt ik zo boos als anderen zich gaan profileren met mijn kwaliteiten (doen alsof zijn alle inzet hebben gepleegd, in plaats van mij of andere een succes gunnen?
Hoi Roel,
Dank voor je uitgebreide reactie om mijn artikel!
Ik herken een veelvoorkomend probleem in jouw verhaal. Als je werkt een een zeer grote organisatie ben je altijd maar een klein radartje in het geheel, met voor je gevoel beperkte impact op de dingen die je voor elkaar wilt krijgen. Een aantal tips hiervoor vind je overigen in dit artikel: http://waanbrekers.nl/waar-doe-je-het-eigenlijk-voor/.
Uit je beide vragen spreken je boosheid en frustratie. Als je dan de stappen volgt zoals in het artikel aangegeven, heb je eigenlijk daarmee stap 1 gezet. Om voor jezelf een ander antwoord te krijgen dat dat je nu hebt (steeds weer in dezelfde val stappen, je druk maken, steeds weer je best doen om het toch voor elkaar te krijgen, proberen anderen te overtuigen van het organisatiebelang en uiteindelijk zelf gefrustreerd raken) is het belangrijk om de andere stappen ook te zetten. Onderzoek voor jezelf wat je precies zo boos maakt en waarom je je er druk om maakt. Wat precies maakt jou zo boos als anderen met de eer strijken? Voel je je tekort gedaan, krijgen anderen een bonus die jij verdient hebt, is het het onrecht waar je boos om wordt, maakt het je klein voor jouw gevoel, zorgt het dat je onvoldoende in de spotlight komt, waardoor je een volgende keer weer het hele gevecht moet voeren in plaats van dat op basis van jouw verhaal de procedure zou kunnen worden aangepast. Je ziet dat er vele dingen zijn die kunnen zorgen voor deze boosheid. En bij elk antwoord dat je jezelf geeft, kun je dezelfde vraag weer stellen net zolang tot je de kern te pakken hebt.
Omdat dan haarscherp duidelijk wordt wat er bij jou speelt, is het dan veel gemakkelijker om te bepalen wat je vervolgens wilt/kunt doen. Als je uiteindelijk de procedure veranderd wilt hebben, heb je iets anders te doen dan wanneer je de bonus zelf wilt krijgen. En als je het eigenlijk ongemerkt leuk vindt om het steeds te kijken of mensen naar de opdracht+ willen kijken, dan kun je het gaan zien als een spel en wordt het ineens leuk!
Ik hoop dat ik je hiermee een stap verder kan helpen, ik hoor graag wat het je oplevert.
Succes! Callista